Het verhaal van Gaston de Goffini kaketoe
Onze Cacatua goffini Gaston kwam in 2007 als vondelingetje bij ons terecht. Mijn man – destijds medewerker Dierenambulance – had hem na een melding opgehaald op een landgoed. Daar was hij – in besmeurde staat – in een kippenhok beland. Vermoedelijk ergens ontsnapt en daarna op zoek naar voedsel gegaan. Bij de Vogelopvang kon hij weer een beetje op verhaal komen en afwachten of de eigenaar hem op zou kom halen. Die heeft jammer genoeg nooit meer van zich laten horen.
Inmiddels woont Gaston 14 jaar bij ons en voelt hij zich meer dan thuis. Het is een echt gezelligheidsdier. Iedere avond is hij een aantal uren uit de kooi. De woonkamer en keuken zijn dan zijn volière, waar van alles te beleven valt. Wanneer mijn man en ik bijvoorbeeld op de bank zitten en Gaston zich er min of meer tussen gewurmd heeft, zie je hem kijken met een blik van ‘heb ik dat niet mooi voor elkaar?!’
Maar zijn lievelingsplek is toch wel de fruitschaal! Hij vindt ’t heerlijk om sinaasappels op de grond te gooien, hapjes uit een of meerdere appels te nemen of stickertjes van fruit af te pulken.
Gaston communiceert heel graag met je en doet dat door middel van ongeveer 15 verschillende geluidjes. Het heeft ons heel wat jaren gekost om te achterhalen welke betekenissen hij hier aan toekent. Het bijzondere is wel dat hij voor al zijn wensen en emoties steeds hetzelfde geluid produceert. Inmiddels kunnen we lezen en schrijven met hem en begrijpt hij onze woorden of liever gezegd intonatie ook heel goed. Wanneer we bijvoorbeeld ‘in de kooi’ zeggen, zet hij acuut zijn uitsteltechnieken in: nog even heel nodig ‘snavelen’ met de baas; een dansje bovenop z’n kooi; een spelletje ‘pak me dan als je kan’ of nog een paar rondjes door de kamer vliegen onder het uiten van vreugdekreten. Uiteindelijk capituleert hij, maar als beloning voor zijn ‘vrijwillige’ opsluiting wil hij wel nog even in z’n nekje gekroeld worden en een complimentje horen! Wanneer hij daarna onder zijn doek zit, MOET hij nog even met ons ‘praten’ en wensen we hem welterusten. En dan roept hij (echt) net zo lang tot we dit beiden gedaan hebben! Dan pas uit hij een tevreden kreetje en kan hij met zijn snavelslijpritueel beginnen. Welk ander dier wil iedere avond zo ‘naar bed gebracht’ worden?!
Omdat we plannen hebben om naar het buitenland te gaan en het niet handig is om Gaston mee te nemen, zijn we op zoek gegaan naar een goed en betrouwbaar onderkomen, dat een meerwaarde voor zijn welzijn zou kunnen bieden. We gunnen hem een hele fijne plek en willen persé niet dat hij in de handel of in andere verkeerde handen terecht komt. Via een andere vogelopvang, die ons deze Stichting meteen en met een gerust hart aanbeval, kwamen we bij World of Birds in Erica terecht. We hebben er alle vertrouwen in dat dit de beste plek voor hem wordt.
Omdat Gaston een aantal aanvullende onderzoeken nodig heeft, vragen we om een beetje financiele hulp. Op deze manier kunnen we Gaston uiteindelijk een goed plekje geven bij World of Birds en kan hij daar met soortgenoten worden geplaatst.
Gaston is een vogel met een bijzondere uitstraling. Vrolijk, hartveroverend en lief. Onze schat waar we zo ontzettend veel plezier mee beleefd hebben en waar we binnenkort met pijn in het hart afstand van gaan doen. We wensen dat hij een goed, veilig en een zo natuurlijk mogelijk ‘vogelleven’ onder soortgenoten kan leiden. Als hij daar dan ook nog een maatje of vriendinnetje zou vinden, zouden we dat geweldig voor ‘m vinden!